الزامات و شاخص های توسعه پایدارشهری

توسعه پایدار شهری(City Sustainable Development)

 توسعه شهری بعنوان یک مفهوم فضایی را می توان به معنی تغییرات در کاربری زمین و سطوح تراکم جهت رفع نیازهای ساکنان شهری در زمینه مسکن حمل و نقل، اوقات فراغت و غذا و غیره تعریف کرد یا توسعه ای است که تمام جنبه های اجتماعی، اقتصادی و ... را در شهر با هم پیش می برد و توسعه پایدار شهری نگهداری منابع برای حال و آینده از طریق استفاده بهینه از زمین و وارد کردن کمترین ضایعات به منابع تجدید پذیر مطرح است. توسعه پایدار شهری موضوع های جلوگیری از آلودگی های محیط شهری و ناحیه ای، کاهش ظرفیت های تولید محیط محلی-ناحیه ای و ملی، حمایت بازیافت، عدم حمایت از توسعه های زیان آور و از بین بردن شکاف میان فقیر و غنی را مطرح می کند همچنین راه رسیده به این اهداف را با برنامه ریزی شهری و روستایی، ناحیه ای، ملی و حمایت همه جانبه دولت از این برنامه ریزی ها می داند.

مفهوم توسعه پایدار:

مفهوم پایداری در عصر حاضر آنچنان اهمیتی پیدا کرده است که هر بحث معاصری درباره محیط زیست و توسعه بدون توجه به این مفهوم بحثی ناتمام تلقی می گردد با وجود آن نبایستی چنان توجه کرد که همیشه این واژه بخشی از امکانات روزمره ی ما را در بر می گیرد. در فرهنگ آکسفورد فعل پایداری به این صورت تعریف شده است: توانایی، دوام یا حفظ انجام کاری به طور دائم، در فرهنگ دهخدا فعل پایداری به معنای بادوام، ماندنی آورده شده است. معنای کنونی واژه پایداری که در این بحث مد نظر می باشد عبارتست از «آنچه که می تواند در آینده تداوم یابد». توسعه پایدار به تعبیری یک مفهوم اخلاقی است و به تعبیر دیگر یک مفهوم علمی اگر چه کاملا با علوم طبیعی و اقتصاد در آمیخته است اما شاید بیشتر برآمده از فرهنگ و ارزش های انسانی باشد و در پاسخ به یک نیاز حیاتی در واقع می تواند بنای بنیانی جدید برای روابط انسانی و تداوم حیات بشری تصور شود با این وصف در تعریف توسعه پایدار نمی توان وجهی را به زیان وجه دیگر انتخاب کرد. به بیان دیگر اگرچه توجه به مفهوم محیط زیست در این مناظره نقشی محوری دارد اما نباید و نمی تواند صرفا در جهارچوب حفاظت از محیط زیست خلاصه شود مفهوم جدید توسعه پایدار کلی نگر است و همه ابعاد اجتماعی، اقتصادی،  فرهنگی و دیگر نیازهای بشری را در بر می گیرد. به اعتباری مهمترین جاذبه در توسعه پایدار در جامع نگری آن است. به این دلیل معمای توسعه پایدار نمی تواند از طریق تمرکز بر اجزا حل شود این مفهوم باید به صورت یکپارچه و در هر دو بعد علمی و اجتماعی مورد بررسی قرار گیرد و نه بعنوان سلسله ای از موضوعات و مسائل جداگانه. توسعه پایدار توسعه ای است که نیازهای حال انسان را با توجه به توانایی نسل آینده در دریافت نیازهایش مد نظر دارد. برآورده ساختن نیازها و خواسته های انسانی هدف عمده توسعه است اما در حال حاضر نیازهای ضروری شمار بسیار زیادی از مردم کشورهای در حال توسعه برای غذا، پوشاک، سرپناه و شغل تامین نمی شودو فراتر از آن این مردمان خواستار بهبود کیفیت شرایط زیست خود هستند که در آن فقر و بی عدالتی مختص نقاط خاصی است که همواره مستعد بحران های زیست محیطی و سایر بلایا خواهد بود. توسعه پایدار نیازمند تامین نیازها ی اولیه همگان و ایجاد فرصت برای آنها جهت برآورده سازی خواسته هایشان برای زندگی بهتر است. توسعه پایدار در سه حیطه دارا ی مضامین عمیقی است

1. پایداری محیطی 2. پایداری اجتماعی3.پایداری زیست محیطی. 

در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار، پایداری محیطی در ارتباط با معماری اهمیت زیادی دارد و مسائل زیست محیطی که آینده بشر را به خطر انداخته است معماران را به چاره اندیشی واداشته است و پایداری محیطی عبارتست از باقی گذاردن زمین به بهترین شکل برای نسل آینده با این تعریف که فعالیت انسان ها تنها زمانی از نظر محیطی پایدار است که بتواند بدون تقلیل منابع طبیعی و یا تنزل محیط طبیعی اجرا شود. پس توسعه پایدار زمانی، ذاتا فرایندی مبتنی بر تغییرات است که در آن استفاده از منابع، جهت سرمایه گذاری ها، سمت و سوی توسعه، فن آوری و تغییرات نهادی همه با یکدیگر هماهنگ بوده و قابلیت نسل های حاضر و آینده را برای برآورده ساختن نیازهای انسانی شان ارتقاء می بخشد. کمیسیون جهانی محیط زیست توسعه پایدار را اینگونه تعریف می کند: توسعه پایدار فرایندی تغییری است که در استفاده از منابع، هدایت سرمایه گذاریها، سمت گیری توسعه تکنولوژی و تغییری نهادی است که با نیازهای حال و آینده سازگار می باشد. از نظر کمیسیون جهانی محیط و توسعه، توسعه پایدارعبارتست از توسعه ای که نیازها ی کنونی را بدون کاستن از توان نسل های آینده در تامین احتیاجاتشان برآورده سازد. توسعه پایدار توسعه ای است که پاسخگوی نیازهای فعلی باشد بدون آنکه توان نسل های آینده در تامین نیازهای خود را تحت تاثیر قرار دهد. از طرفی بانک جهانی از تعریف سازمان ملل نیز کلی تر و ابهام برانگیز تر است بانک جهانی توسعه پایدار را توسعه ای که دوام یابد نامید. از نظر بانک جهانی با وجود فقر نمی توان محیط طبیعی سالم و پایداری داشت، نبودن عدالت اجتماعی تداوم توسعه را دچار مشکل می نماید. در اجلاس ریو راهنماها و توصیه ها در چهار فصل تنظیم گردید که رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی به گونه ای صورت پذیرد که سرمایه های زیست محیطی و نیازهای توسعه را برای نسل های بعد دچار نقصان و اختلال نسازدو در اواخر دهه مشخص شد که برای شناسایی بهتر توسعه پایدار لازم است مباحث اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و زیست محیطی به طور همزمان مورد توجه قرار گیرد. عنصر مهم کلیدی در توسعه پایدار تاکید بر حفظ و رفاه نسل ها(حال و آینده) در طول زمان می باشد در الگوی توسعه پایدار سعی می شود که مقدار و کیفیت  ثروت میراث نسل آینده را حداقل برابر نسل حاضر در نظر گیرد. و بالاخره توسعه پایدار توسعه ای است که نیازهای نسل حاضر را برآورده می سازد بدون اینکه توانایی نسل های آینده در رفع نیازهایشان مورد مخاطره قرار دهد. هدفهایی که در مفهوم توسعه پایدار وجود دارد بسیار گسترده و قابل تامل است.

 نگرش توسعه پایدار:

نگرش توسعه پایدار در عمل را می تواندر ابعاد زیر مطرح نمود:

1- بهره برداری توسعه پایدار از منابع طبیعی (تجدید پذیر و تجدید ناپذیر)

• حفاظت منابع طبیعی، آب – خاک – هوا(حفاظت کمی و کیفی)
• راهبرد بهره برداری از منابع تجدید ناپذیر(بهره برداری از منابع نفت و گاز برای نسل های امروز و نسل های آینده)
• راهبرد بهره برداری از منابع تجدید پذیر(آبهای زیر زمینی و برداشت ایمن)

2- استفاده کارا و بهینه از منابع

• الگوی مناسب تولید
• الگوی مناسب مصرف

3- آلودگی کمتر برای محیط زیست

• پیشگیری از آلودگی (مصالح سبز و کم ضرر)
• بازیافت و باز چرخانی مواد
• پالایش آلودگی

4- جامعه پایدار

• ابزار و نتایج توسعه در خدمت رفاه مردم و عدالت اجتماعی

اصول و مبانی توسعه پایدار:

اصول و مبانی توسعه پایدار می تواند به سه روش مختلف در بهبود محیط زیست مسکونی به کار رود با اعمال توسعه متراکم- ساختمانهای کوتاه مرتبه با نوآوری در تدوین اصول تفضیلی طراحی شهری و در نهایت با ایجاد فرمی از شهر که استفاده بهینه از انرژی شهر را تضمین کند. هر یک از این روشها دارای مزایا و معایب مشخصی است.

محورهای اصلی برای دستیابی به توسعه پایدار را می توان به صورت زیر بیان نمود:

1. نگرش بلند مدت در برنامه ریزی همزمان با تامین نیازهای امروز جامعه

• شهر و نقش منطقه آن (چشم انداز)

2. جامع نگری در برنامه ریزی (ابعاد اقتصادی- اجتماعی- زیست محیطی)

• اشتغال ، فرهنگ محلی ، محیط طبیعی زندگی

3. سیاست های پایدار

• زیر ساخت های اقتصادی- اجتماعی- فرهنگی
• محیط زیست طبیعی و آمایش منطقه

4. توجه به هدف اصلی توسعه

• ارتقای سطح زندگی مردم و رفاه اجتماعی

5. رعایت اصل پیشگیری هوشمندانه در برنامه ریزی(مدیریت ریسک و حوادث غیر مترقبه)

6. مشارکت واقعی مردم برای برنامه ریزی و اجرا

7. فراهم نمودن امکان دسترسی همگان به ابزار و امکانات توسعه

8. حسابرسی جامع و کامل سود و زیان زیست محیطی گزینه ها در توسعه

نقش سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS)در توسعه پایدار شهری

ماهیت توسعه پایدار صددرصد نسبی و وابسته به زمان است و به موقعیت مکانی سرزمین نیز مرتبط است. در بیشتر مواقع بعد مکانی از دید گروه های که شاخص های زیست محیطی توسعه پایدار را تدوین می کنن پنهان می ماند. دلایل زیادی برای این امر وجود دارد. یکی از دلایل اصلی ظرفیت ها و مهارت های محدود شده یا مورد غفلت قرار گرفته در زمینه کاربرد داده ها و اطلاعات مرتبط به جغرافیاست که در کاربری شاخص ها تاثیر گذار هستند. با ورود فناوری  GISاین مشکل کاهش یافته است. سیستم اطلاعات جغرافیا (GIS) یک ابزار مفید و شاید ضروری برای ارتباط دادن شاخص های زیست محیطی به فرایند توسعه است تلفیق شاخص های اقتصادی- اجتماعی و زیست محیطی در یک چهارچوب مکانی امکان تجزیه و تحلیل منطقی و درست را ایجاد می کند و بهتر از سایر روش های غیر مکانی گذشته عمل می کند. مزیت اصلی استفاده از GIS این است که می توان به طور همزمان به ارائه تصویر و محاسبات ریاضی یک شاخص بپردازد کاربرد شاخص های توسعه پایدار در سطوح شهری، ملی، بین المللی و جهانی فراگیر می باشد و باید توجه داشت که نقشه های آمار جغرافیایی از بهترین و موثرترین ابزار به شمار می روند که نیاز به دقت بسیاری دارند لذا بکار گیری GIS به عنوان مناسب ترین فن آوری برای تفکر چند بعدی الزامی است.

 شاخص های توسعه پایدار

• شاخص های کمی و کیفی

اغلب تعاریف مطرح شده درارتباط با شاخص های محیط زیست یا توسعه پایدار سعی دارند از عدم قطعیت شاخص های کیفی بکاهند و این کار را از طریق رقمی کردن مفاهیم و تبدیل آنها به متغیرهای عددی (چه بصورت صریح و یابصورت تلویحی) انجام می دهند. در واقع، بر این نکته تاکید شده است که یکی از خصوصیات شاخص ها، کمی بودن آنها است. البته بطور کلی یک شاخص می تواند یک متغیر کیفی، یک رشته اعداد ترتیبی یا یک متغیر کمی (مقداری) باشد. یکی از شاخص های کیفی قدیمی"گونه های شاخص" است که کاربرد طولانی در اکولوژی داشته و برای تشخیص و تفکیک گونه های است که با یک شرایط بخصوص زیست محیطی ارتباط دارند ووجوداین گونه ها دلیلی بروجود آن شرایط بخصوص است. شاخص های کیفی در سه حالت بر شاخص های کمی ترجیح دارند: وقتی اطلاعات کمی (مقداری) در دسترس نباشد، وقتی مشخصه مورد نظر ذاتا غیر قابل اندازه گیری باشد و زمانی که هزینه اندازه گیری تعیین کننده باشد. در بعضی حالات، ارزیابی های کیفی می توانند به نمادهای کمی تبدیل شوند.

• شاخص های اجتماعی –اقتصادی

شاخص های اقتصادی سه دامنه را شامل می گردند: یک شاخص های مالی همچونGNP و موازنه پرداختها. دوم، شاخص های حیاتی برای زیست و منابع طبیعی و سوم شاخص های انسانی در زمینه انسانی اقتصاد در واقع هر عنصر اقتصادی کم و بیش شامل این سه دامنه می باشد. و اما شاخص های انسانی یا اجتماعی تاکید ویژه ای بر آموزش و سواد آموزی، کار و عدم اشتغال، مصرف، توزیع در آمد، ثروت و بهداشت دارند. این گروه شاخص های مطلوب و ممکن که قابل دسترس می باشند عبارتند از :

1- نرخ خالص ثبت نام پسران و دختران در دوره ابتدایی

2- نرخ بیسوادی مردان و زنان

3- نرخ بیکاری

4- درصد جمعیت برخوردار از آب آشامیدنی سالم

5- تعداد تلفن به ازای هر نفر

6- نرخ مرگ و میر کودکان

در خصوص شاخص های توسعه اجتماعی نیز از (سرمایه اجتماعی) به عنوان یکی از شاخص های توسعه پایدار سخن به میان آمده است. البته سرمایه اجتماعی مانند کیفیت زندگی، یک مفهوم غیر قابل اندازه گیری است.

• شاخص های سیاسی

مهمترین شاخص سیاسی در جهت دستیابی به توسعه پایدار، میزان مشارکت مردم در تصمیم گیریها و شراکت میان بخش عمومی و خصوصی در اجرای برنامه ها و طرح های عمرانی است. امروزه مشارکت یکی از ارکان توسعه پایدار محسوب می شود همچنین، میزان مشارکت مردم در تصمیم گیری ها و شرکت آنها در فعالیت های عمرانی بستگی به توان اقتصادی، فرهنگی، فنی و حقوقی آنها دارد.

• شاخص های زیست محیطی

تعاریف متعادل توسعه پایدار همگی نشانگر نقش و اهمیت غیر قابل انکار صنعت در توسعه پایدار هستند. اول از این جهت که صنعت و توسعه صنعتی خود اولین منشا ایجاد کننده مشکلات زیست محیطی به شمار می روند و دوم اینکه بخش صنعت با تلفیق اقتصاد و فن آوری راه حل های موثری برای دستیابی به پایداری ارائه می دهند. صنعت در چهار جنبه مورد بحث در چهارچوب (جنبه های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و نهادی) دخالت دارد و در بسیاری از شاخص های توسعه پایدار «فاکتور صنعتی»ذکر می شود. علاوه بر نقشی که صنعت در اشتغال زایی و به دنبال آن افزایش درآمدو کاهش یا نابودی فقر دارد باعث توسعه اجتماعی نیز می گردد که خود مهمترین عامل در مدرنیزه شدن کشورهاست. مشخصه های رشد اقتصادی پایدار، توجه به مسائل بالاست. همچنین درک نقش صنعت به عنوان یک جزء تفکیک  ناپذیر فراگردهای در حال رشد، از ضرورت های پایداری است .از نقطه نظر اقتصادی، زیست محیطی، آشکار است که به منظور دستیابی به توسعه پایدار، تاکید اصلی، علاوه بر عوامل اقتصادی باید به یکپارچگی جنبه هایی مانند: عدالت، محیط زیست انسانی، آینده نگری و عاقبت اندیشی نیز اعمال شود. مجموعه شاخص های برتر زیست محیطی عبارتند از:

• انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از سوخت های فسیلی بر حسب میلیون تن در یک سال؛

· میانگین درصد نرخ افزایش سالانه جمعیت

• تعداد راکتورهای هسته ای فعال
• مصرف انرژی به ازای یک میلیون دلارGDP

• شاخص های بهداشتی

شاخص بهداشت را می توان به شکل زیر تعریف کرد: «این شاخص بیان کننده ارتباط بین محیط زیست و سلامت بشر با هدف اتخاذ یک خط مشی یا مدیریت ویژه به شکلی که تصمیم گیری درست و موثر را تسهیل نماید.» این تعریف ابعاد زیادی دارد که باید مورد تاکید قرار گیرد. در درجه اول اینکه شاخص بهداشت محیط زیست تجسم بخش ارتباط و پیوستگی محیط زیست و بهداشت است. بدین معنی که این شاخص چیزی فراتر از یک شاخص زیست محیطی یا یک شاخص بهداشتی است. پس می توان شاخص های زیست محیطی و شاخص های بهداشتی را تلفیق کرد و به شاخص های بهداشت محیط دست یافت که در واقع علم رابطه بین مسائل زیست محیطی و اثرات بهداشتی است.

• شاخص های حمل و نقل

سیستم حمل و نقل نقش عمده ای در حیات اقتصادی کشورها و نیز زندگی روزمره دیگر شهروندان ایفا می کنند. در کشورهای صنعتی، بخش حمل و نقل 4تا8 درصدGDP  و 2 تا4 درصد اشتغال را شامل می شود. اهمیت اساسی دیگری که این بخش دارد نقش آن در تجارت بین المللی، فرآیندهای بازرگانی، هزینه های مصرفی خانوار و نیز هزینه های عمومی می باشد. اثرات منفی فعالیت های حمل و نقل عبارتست از آلودگی هوا، سرو صدا، مصرف انرژی و دیگر منابع طبیعی، شلوغی و تصادفات که در زمره مشکلات زیست محیطی نیز به شمار می روند. با توجه به این معلومات، خط مشی های مربوط به حمل و نقل باید طوری تغییر کند که مخاطرات زیست محیطی را نیز مورد توجه قرار دهد و از طرح و برنامه های ناپایدار توسعه اجتناب گردد. در زیر تعدادی از شاخص های OECD که تعیین کننده خط مش های حمل و نقل با در نظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی می باشند را به اختصار می آوریم:

• شاخص های ترافیکی (میزان تردد مسافر ، ترافیک حمل کالا، ترافیک جاده ای و هوایی)
• آلودگی صوتی، آلودگی آب ناشی از روغن ماشین و درصد مالکیت ماشین نقلیه شخصی
• هزینه های زیست محیطی (هزینه های جلوگیری یا از بین بردن آلودگی ، هزینه تحقق و توسعه درباره سوخت هایی با آلایندگی کم و تولید وسائل نقلیه بی سر و صداو..)
• شاخص های عملیاتی

توسعه پایدار مفهومی آشنا برای قرن بیست و یکم است. وارثان این سیاره ، جوانان هستند و بنابراین این حق و وظیفه آنان است که مفهوم توسعه پایدار را به خوبی درک کنند. دولت ها، سازمان های غیر دولتی، سازمان ملل و کمیته توسعه پایدار، این واقعیت را دریافته اند که مصرانه بر مشارکت جوانان در اجرای معاهدات و توافقات مربوط به توسعه پایدار تاکید می ورزند. عملیات نجات برای انجام تمام و کمال این امر و ایجاد تحرک برای تمام جوانان انجام می گیرد و صرفه نظر از اینکه در چه منطقه و با چه منابع و سوابقی هستند، تلاش می شود زمینه مشارکت فعال آنان ایجاد شود. شاخص های برنامه عملیاتی توسط کمیته توسعه پایدار و به منظور ارائه راهی مناسب برای مشارکت جوانان در فرآیند توسعه و کمک به پایش پیشرفت ما در حرکت به سوی پایداری تدوین گردید.

بخشی از شاخص های طرح عملیات:

• سیمای زیست محیطی
• آب و هوا
• تنوع زیست محیطی
• کشاورزی و آمایش زمین
• کیفیت زندگی و اسکان
• مصرف
• مواد زائد و آلودگی ها و بهداشت
• تحصیلات (آموزش و پرورش)
• استخدام
• صنعت و اقتصاد
• حمل و نقل، ارتباطات و ایمنی
• حقوق بشر و اثرات دستورکار
• شاخص های شهر سازی و خانه سازی

هدف اصلی از این برنامه شاخص های خانه سازی، طراحی ابزاری برای پایش اجرای درست راهبرد جهانی سکونت بود که با استقرار یک ابزار قانونی نظم دهنده محیط زیست بتواند توسعه سریع بخش خانه سازی را تسهیل کند. طرح ریزان در نظر داشتند که یک ابزار مدیریتی برای سرمایه گذاران، مشتریان و سازندگان خانه ها، سازمان های اعتباری خانه سازی، دولت های محلی و دولت های مرکزی جهت تعیین خط مشی های ضروری برای مشخص کردننقاط بحرانی دارای خانه سازی ایجاد کنند. بررسی شاخص های خانه سازی در جهان در 1990 به عنوان بخشی از برنامه و بانک جهانی صورت گرفت. هدف کلی از این تحقیق ایجاد یک مجموعه جامع از شاخص ها برای بخش خانه سازی بود که با استفاده از ارزیابی شاخص های به کار رفته در تعداد زیادی از کشورها و استفاده از آنها برای برقراری ارتباطات تحلیلی بین این شاخص ها شکل گرفت. مواردی از شاخص های خانه سازی:

• کیفیت خانه سازی و حقوق ساخت و ساز مسکن
• سرمایه گذاری و تولید در زمینه ساخت و ساز مسکن
• روش های مالی و مالیاتی
• عرضه و تقاضا در زمینه ساخت و ساز مسکن
• هزینه های ساخت و ساز، قیمت خرید و اجاره خانه
• خط مشی زیست محیطی ساخت و ساز مسکن

موفقیت برنامه شاخص های خانه سازی باعث ایجاد انگیزه برای تکمیل مجموعه ای تحت عنوان «شاخص های شهری» شد که به منظور دستیابی به عناصر ضروری در بخش شهری و پایش اجرای این شاخص ها در جهت اهداف مطلوب خط مشی های مورد نظر طراحی شد. نقش اصلی شاخص های شهر سازی این بود که هم شرایط و میزان پایداری اسکان بشر را ارزیابی کند و هم به تنظیم و پایش خط مشی ها در تمام جنبه ها و رویکردهای اسکان بشر کمک کند.

 شاخص های پایداری در جهان

• انگلیس

در سال 1994 دولت بریتانیا راهبرد توسعه پایدار خود را منتشر کرد. در این راهبرد به منظور آگاهی بخشیدن به مردم در خصوص موضوعاتی که در روند توسعه پایدار تاثیر دارند نسبت به معرفی شاخص ها اقدام کردو در مارچ 1996 در گزارشی تحت عنوان «شاخص های توسعه پایدار در کشور بریتانیا» شاخص های مورد نظر را منتشر کرد. تدوین شاخص های توسعه پایدار بریتانیا بعنوان یک فرایند در جهت تحقق بخشیدن به اهداف ذیل آورده شد:

• توسعه اقتصادی به منظور دستیابی به استانداردهای  بالای زندگی برای نسل حاضر و نسل های آتی
• حفظ و ارتقاء کیفیت محیط زیست در حال و آینده بمنظور تکمیل شاخص ها
• دستیابی به یک اقتصاد سالم که بتواند کیفیت زندگی را حفظ کند در عین حال سلامتی بشر و محیط زیست را نیز تضمین کند
• لزوم استفاده بهینه از منابع تجدید ناپذیر
• استفاده پایدار از منابع تجدید پذیر
• به حداقل رساندن هر عامل موثر در کاهش ظرفیت تحمل زیستی و تهدید سلامت بشر و تنوع زیستی
• آمریکا

گروه شاخص های توسعه پایدار در امریکا در 1994 میلادی شکل گرفت. این گروه نقش عمده ای در گسترش شاخص های پیشرفت به سمت اهداف شورای توسعه پایدار داشت. وظایف اصلی این گروه عبارت بود از ایجاد سیستم دسترسی به اطلاعات آسان و کم هزینه (دسترسی الکترونیکی به داده ها و اطلاعات مربوط به شاخص های توسعه پایدار) تدوین یک چارچوب تحلیلی برای شاخص های ملی و تدوین یک مجموعه از شاخص های توسعه پایدار، ارائه گزارش درباره پیشرفت در تدوین شاخص های توسعه پایدار و معرفی یک راهبرد دراز مدت که به واسطه آن تمام سطوح دولتی و سازمان های غیر دولتی و بخش های صنعتی بتوانند در تدوین شاخص های پیشرفت به سوی پایداری همکاری داشته باشند. چارچوب شاخص های توسعه پایدار در امریکا بر پایه موارد ذیل استوار بود:

• بین تعاریف مختلف توسعه پایدار رابطه برقرار شود
• بررسی دقیق در یک دوره زمانی طولانی درباره رفاه نسل آینده داشته باشند
• در فرآیندهای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی تعادل و ثبات ایجاد کنند

· مفاهیم مربوط به علوم اقتصادی ، زیست محیطی و علوم اجتماعی را تلفیق کنند

• وعده همکاری های گسترده را از ذینفع  های مختلف بگیرند

شاخص های کیفیت زندگی شهری و متغیرهای اصلی تشکیل دهنده آن