سیاست‌های خیابان کامل با فراهم ساختن فضایی ایمن برای رفت و آمد عابرین پیاده، دوچرخه‌سواران، کاربران حمل و نقل عمومی و اتومبیل‌سواران در هر سن و با هر توانایی به طور همزمان و در کنار هم در فضای خیابان، فواید بسیاری از قبیل افزایش ایمنی، افزایش سلامتی، افزایش گزینه‌های رفت و آمد، کاهش آلودگی آب و هوا، ایجاد فضایی مناسب‌تر برای رفت و آمد گروه‌های خاص (سالمندان، کودکان و معلولین)، کاهش هزینه‌های حمل و نقل، کاهش زمان سفر، کاهش تراکم، تجدید حیات و افزایش کیفیت زندگی را برای جوامع به ارمغان می‌‌آورند.
معرفی خیابان کامل (complete street)
نکته حائز اهمیت این است که به کار بستن مفهوم خیابان کامل با توجه به مسایل و مشکلات ناشی از استفاده بیش از حد و بدون برنامه‌ریزی از اتومبیل شخصی،در تمامی جوامع یک ضرورت است و همانطور که پیش از این ذکر شد برای خیابان کامل توصیف واحدی وجود ندارد، هر یک از آنها منحصر به فرد می‌باشند و پاسخگوی نیازهای زمینه‌ای خاص هر جامعه‌ای‌اند. این طرح، مخصوص جامعه‌ای خاص با شرایط ویژه‌ای نمی‌باشد. هر جامعه‌ای بسته به شرایط و نیازهای خاص خویش به طراحی و بازسازی خیابان‌هایش بر اساس سیاست‌های خیابان کامل می‌پردازد. اساسا“ خیابان کامل رویکردی نوین جهت روان‌سازی و ایمن‌سازی خیابان محسوب می‌شود. از طرفی سیاست خیابان‌های کامل صرفا، در خیابان‌های موردی هدف نیست بلکه زمانی طرح به کارایی نسبی دست می‌یابد که شبکه‌ای از خیابان‌های کامل در دسترس عموم قرار گیرد.
اجزاء طراحی این خیابان‌ها بسته به مکان متفاوت است اما مشترکاً شامل موارد زیر می‌باشد:
- زیرساخت پیاده: مثل پیاده رو، خط عابر پیادهشامل جزیره‌های میانی عابر پیاده و خطوط برجسته عابر پیاده، علائم مشخص عابر پیاده مثل تابلوهای مخصوص و علائم صوتی برای کاربران نابینا
- آرام سازی ترافیک: روش‌هایی برای کاهش سرعت خودروهای عبوری
- دوچرخه: پیشبینی مسیر مخصوص دوچرخه و یا شانه‌های عریض
- حمل و نقل عمومی: مثل مسیر مخصوص عبور اتوبوس
