معمار: زاها حدید
ارتفاع برج: ۵۰ متر
سرعت پرش: ۹۲ km/h
ظرفیت تماشاگر: ۲۸۰۰۰ نفر
رکورد زمستانی: ۱۳۴/۵ متر (هاناوالد)
زاها حدید اساس معماری را در نحوه فکر کردن به آن می داند. طرح های ساختمانی حدید که به صورت نقاشی عرضه می شوند در ۲۵ سال گذشته نقش مهمی در تحول معماری معاصر داشته اند. این آثار در موزه ها و گالری های معروف جهان از جمله موزه گوگنهایم و موزه مدرن نیویورک به نمایش در آمده و بخشی از کلکسیون دائمی آنهاست. زاها حدید با شرکت در مسابقات متعدد طراحی افکار نوینی را به معرض نمایش گذاشته است که این نشان دهنده رویکرد آوانگارد و پیشروی وی در طراحی معماری می باشد.
او در کار خود از حرکت ایجاد فضاهای خالی و فرم های کشیده افقی استفاده می کند و در زمینه طراحی مبلمان و معماری داخلی و طرح های نمایشگاهی و تجهیزات و لوازم صحنه نمایش نیز کارهای زیادی را انجام داده است.برای او هر ساختمان جزئی از یک محیط شهری به حساب می آید که در نهایت قرار است تمامی آنها با هم ترکیبی متناسب داشته باشند.
ساختمان های حدید تک نقطه ای نیستند و باید از زوایای مختلف درک و دیده شوند، در واقع از تعصب و دگماتیسم و مدرنیسم را با فضا و در سطوح مختلف ترکیب کرده و نهایتاً بناهایی را برای حرکت و سیلان عرضه کرده است. او همچنین این سنت را که در ساختمان فقط از زوایای ۹۰ درجه استفاده شود کنار گذاشت. در پی ساخت دیوار های غیر عمودی به طراحی مبلمان و وسایلی برای این فضاهای ناصاف وسایل با زوایای نامتعارف (بادید معمارانه) پرداخت. شاید این گونه معماری متحرک سیال و غیر راکد، مطلقاً محور کننده فضا در یک جسم نیست بلکه به شکل مایعات منجمد و خمیری شکل منتسب به خصلت زنانه ضد دگماتیسم و محصورگر مردانه است. به همین دلیل هم سازه هایش به جای القای حس تملک تصرف استواری و تکیه بر زمین، سرکشانه میل به حرکت در فضا دارند.
