از آنجاییکه سازنده در قبال اجرای صنعتیسازی سود بالاتری کسب نمیکند از کیفیت و اجرای کار کاسته و به سمت سنتیسازی پیش میرود. درحقیقت باید گفت، صنعتیسازی به دلیل حاشیه سود اندک فاقد حامیان سرسخت در بین انبوهسازان و کارفرمایان است.
البته در این میان نباید سوءمدیریت را نادیده گرفت. متاسفانه اجراهای ناصحیح و استفاده از برند صنعتیسازی بر ساختمانهایی که فاقد هر نوع صنعتیسازی هستند، خط بطلانی بر اهمیت و ارزش صنعتیسازی در ایران کشیده است.
درواقع فعالان عرصه صنعتیسازی دغدغه دارند که اجرای ناصحیح و عدم توجیه اقتصادی باعث کمرنگتر شدن این مقوله در ایران باشد. این نگرانی از آنجا بیشتر تشدید میشود که قیمت آن دسته از مصالح ساختمانی که بهعنوان فناوریهای نوین مطرح است، افزایش نجومی یافته، بنابراین کارشناسان معتقدند برای اینکه صنعتیسازی راکد و متوقف نماند، باید از سوی دولت مشوقهایی به واحدهای تولید فناوریهای نوین اختصاص یابد.
در حال حاضر بسیاری از انبوهسازان و کارفرمایان پیشرو در عرصه صنعتیسازی منتظر حمایتهای جدی و عملی در مقوله حل مشکلات پیشرو صنعتیسازی هستند. این عده معتقدند، با رشد میزان حجمی و کیفی صنعتیسازی در ایران رسیدن به دستاوردهای بزرگی در مقوله بهینهسازی مصرف انرژی، افزایش عمر و استحکام ساختمان و کاهش مدتزمان سوءهزینه ساختوساز دور از ذهن نخواهد بود.
براساس آمارهای به دست آمده از مرکز آمار ایران پروانههای صادرشده در تهران برای احداث ساختمانهای مسکونی برحسب نوع اسکلت و مصالح عمده بهکاررفته در بنای (زمستان ۹۴) نشان میدهد ۳۱.۴ درصد این پروانهها برای احداث ساختمانهای اسکلت فلزی و ۶۸.۴ درصد برای احداث ساختمانهای بتن آرمه و ۰.۲ درصد برای احداث ساختمانهایی با سایر مصالح است.
و همچنین تعداد پروانههای صادرشده در کل کشور برای احداث ساختمانهای مسکونی برحسب نوع اسکلت و مصالح عمده بهکاررفته در بنای (زمستان ۹۴) نشان میدهد ۱۸.۷ درصد این پروانهها برای احداث ساختمانهای اسکلت فلزی و ۵۷.۷ درصد برای احداث ساختمانهای بتن آرمه و ۲۱.۷ درصد برای احداث ساختمانهایی آجر و آهن و ؟؟؟ درصد برای احداث ساختمانهایی با سایر مصالح است.
بر اساس این آمارها حدود ۶ هزار و ۲۹۴ فقره اسکلت با ترکیب آجر و آهن، ۴۶ فقره اسکلت از آجر و چوب و حدود ۴۹۵ اسکلت با بلوک سیمانی در کل کشور ساخته میشود که به عقیده متولیان این امر با ورود ایران به عرصه صنعتی باید به نزدیک صفر برسد؛ زیرا این واحدها بههیچ عنوان عمر و استحکام بالایی ندارند.