مقررات ملی ساختمان مجموعه ای است از ظوابط فنی، اجرایی و حقوقی لازم الرعایه در طراحی، نظارت و اجرای عملیات ساختمانی اعم از تخریب ، نوسازی، توسعه بنا، تعمیر و مرمت اساسی، تغییر کاربری و بهره برداری از ساختمان که به منظور تامین ایمنی، بهره دهی مناسب،آسایش، بهداشت و صرفه اقتصادی فرد و جامعه وضع می گردد. ساختمان های مشمول این مقررات به سه گروه اصلی تقسیم می شوند:
- ساختمان های مسکونی
- ساختمان های عمومی
- ساختمان های خاص
ساختمان های مسکونی
این گروه شامل ساختمان هایی است که به منظور سکونت مورد استفاده قرار می گیرد و معمولا هر واحد مسکونی دارای درب ورودی مجزا(مستقل)و آشپزخانه مستقل بوده ولی سیستم گرمایش آن ممکن است مستقل و یا با واحدهای دیگر مشترک باشد.
(مجتمع های مسکونی آپارتمانی که در آنها 10 واحد مسکونی یا بیشتر وجود داشته باشد، از نظر رعایت مقررات لوله کشی گاز در گروه ساختمان های عمومی قرار می گیرند.)
ساختمان های عمومی کوچک که تعداد نفرات حاضر در آنها اعم از کارکنان یا مراجعه کنندگان به طور معمول کمتر از 20 نفر باشند، از نظر گازرسانی تابع مقررات ساختمان های مسکونی می باشند.
واحدهای تجاری و خدماتی کوچک از قبیل مغازه های معمولی، شعبه های کوچک بانک ها، دفاتر خدماتی(پست،مخابرات،بیمه و....) از نظر ظوابط گازرسانی در گروه ساختمان های مسکونی قرار می گیرند.
ساختمان های عمومی
این گروه شامل انواع گوناگون ساختمان هایی است که در آنها خدمات عمومی ارایه می شود وبه وسیله ی عموم مردم مورد مراجعه و استفاده قرار می گیرد.خصوصیت عمده و مشترک در اغلب ساختمان های عمومی حضور همزمان عده ی زیادی به حالت تجمع یا پراکنده در فضاهای داخلی این ساختمان ها است. معمولا ساختمان های عمومی راه های خروجی عادی یا اضطراری معدودی دارند. حضور افراد در این ساختمان ها ممکن است کوتاه مدت بوده ویا مدت طولانی ادامه پیدا کند ولی به هر حال کاربران ساختمان ها معمولا فرصت آشنایی کافی با جزییات داخلی ساختمان را پیدا نمی کنند. برخی از ساختمان های عمومی توسط خردسالان، بیماران و سالمندان مورد استفاده قرار می گیرد.مجموعه خصوصیات فوق وعوامل متعدد دیگری که در مورد انواع ساختمان ها متفاوت هستند ایجاب می نماید که در ساختمان های عمومی ضرایب ایمنی بالاتری در مقابل خطرات ناشی از اتفاقات غیرمترقبه یا استفاده نادرست از گاز طبیعی اعمال گردد. از جمله با توجه به خطرات ناشی از اتفاقات غیرمترقبه یا استفاده نادرست از گاز طبیعی اعمال گردد. از جمله با توجه به خطرات اصلی مرتبط بر کاربرد غلط گاز طبیعی مانند آتش سوزی، انفجار، گاز زدگی و یا انواع حوادثی که ممکن است در ساختمان های عمومی روی دهد ومنجر به آسیب رساندن به سیستم لوله کشی گاز ساختمان گردد و همچنین مواردی که حاضرین در ساختمان مجبور به فرار دسته جمعی و هجوم به طرف راه های خروج می گردند، مشاورین ذیربط موظف می باشند کلیه احتمالات فوق را مد نظر قرار داده و علاوه بر مندرجات این بخش، در صورت ضرورت سایر شرایط ویژه ی ساختمان را نیز در ارتباط با خطرات گاز بررسی نمایند.
ساختمان های خاص
ساختمان های مشمول ظوابط این بخش، ساختمان هایی هستند که:
الف- قابل استفاده بودن آنها پس از وقوع زلزله اهمیت خاص دارد و وقفه در بهره برداری از آنها به طور غیرمستقیم موجب افزایش تلفات و خسارات می شود، مانند: بیمارستان ها، مراکز آتش نشانی، مراکز و تاسیسات آبرسانی، تاسیسات برق رسانی، مراکز کمک رسانی و به طور کلی تمام ساختمان هایی که استفاده از آنها در نجات و امداد موثر می باشد.
ب- ساختمان ها و تاسیساتی که خرابی آنها موجب انتشار گسترده مواد سمی و مضر در کوتاه مدت و دراز مدت برای محیط زیست می شوند.
پ- ساختمان هایی که خرابی آنها سبب از دست رفتن ثروت ملی می گردد، مانند: موزه ها، کتابخانه ها و به طور کلی مراکزی که در آنها اسناد و مدارک ملی و یا آثار پرارزش نگهداری می شود.
ت-ساختمان ها و تاسیسات صنعتی که خرابی آنها موجب آلودگی محیط زیست و یا آتش سوزی وسیع می شود، مانند: انبارهای سوخت و مراکز گازرسانی
مقررات ویژه گاز رسانی به ساختمان های عمومی و خاص
- پیشگیری از گاز زدگی در اثر سوخت ناقص وسایل گازسوز و یا نفوذ گازهای سمی حاصل از احتراق از طریق محل شکستگی دودکش های سیمانی، درزها و منفذ دودکش های فلزی به داخل فضاهای مورد استفاده افراد به خصوص در حالت خواب.
- پیش بینی های لازم برای آگاه سازی به موقع مسئولین یا کاربران ساختمان از نشت گاز، آتش سوزی و سایر موارد غیرعادی مرتبط با گاز.
- طراحی یا نصب سیستم لوله کشی گاز، وسایل گازسوز و دودکش ها به گونه ای که در هنگام بروز وقایع غیرمترقبه و یا در زمان هجوم افراد برای فرار از محل، مصون از برخورد یا صدمه باشند.
- کاهش تعداد وسایل گازسوز در فضاهای داخلی به حداقل.
- پیش بینی تهویه کافی و انتقال کامل محصولات احتراق وسایل گازسوز به بیرون از ساختمان.
- تفکیک سیستم لوله کشی گاز به قسمت های متعدد به طوری که در شرایط غیعادی بتوان هرقسمت را جداگانه ازمدار خارج نمود.
- نصب علایم مشخص کننده محل شیرهای قطع سریع جریان گاز و دیگر نقاط ضزوزی در سیستم لوله کشی گاز.
- رعایت ضوابط لوله کشی ساختمان های عمومی طبق مقررات این بخش برای ساختمان هایی که کاربری اولیه آنها مسکونی بوده ولی ذر زمان اجرای لوله کشی گاز دارای کاربر عمومی هستند.
